Döndü Koluaçık Aramızdan Ayrıldı
Döndü Koluaçık Aramızdan Ayrıldı
Süleyman ÖZEROL
Yıllardır huzurevinde yaşayan döndü Döndü Koluaçık, 9 Nisan 2024 Salı günü aramızdan ayrıldı. Cenazesi 10 Nisan Ekim 1924 çarşamba günü, yani bayramın ilk günü Karşıyaka Mezarlığında toprağa verildi.
Hak rahmet eylesin.
Bildiğim kadarıyla Koluaçık soyadı Yazıhan Karaca, Hekimhan Başak ve Başkınık köylerinde var ve de birbirleriyle bağlantılar. Koluaçık sözcüğü de Alevilikteki ocaklardan Koluaçık Hacim Sultan Ocağı ile bağlantılı.
Basak'ta bulunan Koluaçıklardan Döndü Koluaçık, görme engelli yerel bir sanatçıydı. Döndü Koluaçık ile 90'lı yıllarda Malatya'da Melekbaba semtinde Şehit Yüzbaşı Hakkı Akyüz İlköğretim Okulunda görev yaptığım sıralarda tanışmıştım.
Görme engelliler yararına düzenlenen konserin sanatçısı kendisi de görme engelli olan Döndü Koluaçık ile konser öncesi bir süre konuşmuştum. Küçük yaşlarda bağlama çalmayı öğrenmiş, bağlamayı kendisine arkadaş edinmişti. Görme engellilerle ilgili derneklerde yer almış ve görme engelliler yararına sahneye çıkıyordu. Çeşitli illerde valilik oluru ile konserler veriyordu.
Döndü Koluaçık ile konuşmamda halk kültürü ve özellikle sanatçılarla ilgili derleme ve araştırma çalışmalarım olduğunu, kendisinin de yaşam öyküsünü derlemek istediğini söyledim. Ancak daha sonra görüşme olanağımız olmadı.
Süreçte basından 2012 yılından itibaren Ankara'da huzurevinde yaşadığını, Yaşı ilerledikten sonra artık eskisi gibi sanatsal etkinliklere katılmadığını, sanatını az da olsa huzurevinde arkadaşlarına sergilediğini öğrendim.
Basında yer alan Döndü Koluaçık ile ilgili yazılarından da söz edelim.
Hayata Sazı ve Sesiyle Tutundu
Tülay Canbolat, 26 Kasım 2015 tarihli Sabah gazetesinde kendisi ile yaptığı görüşmeyi ‘Hayata Sazı ve Sesiyle Tutundu’ başlığı altında yayınlamıştı.
Müziği ‘Karanlık dünyama ışık’ diye niteleyen Döndü Koluaçık, diğer yandan “Yeni sahnem huzurevi”, “Kör değilim gönül gözüm hep açık” diyordu.
“Görme engeliler okulunda eğitim aldı, sonra müzikle alakalı bir yerden memur oldum. Yıllarca resmi derneklerde ses sanatçılığı yaptım. Sadece sanata değil okumaya da çok meraklıyım kabartmalı olan tüm Türk klasiklerini okudum. Genelde halk türküleri söylerim ancak engelli insanlar kararmış dünyalarında bir moral, eğlence istiyor. Bu nedenle hareketli parçalar çalardım. Dernek organize eder okullara, organizasyonlara, pikniklere giderdim.”
Ben kör değilim gönül gözüm hep açık diyen döndü kolu açık huzurevindeki yaşamı ile ilgili olarak da şunları açıklanmış.
Huzurevinde Buruk Sevinç
İlk Sayfa sitesinde Osman Akdoğan tarafından huzurevinde kalanlarla yapılan söyleşilerde Döndü Koluaçık da görüşlerini açıklamış. “Sevgisiz büyüdüm” alt başlığı altında şunlar yer almış.
“Beş yıldır huzurevinde kalıyorum. Annem babam yok. Sekiz kardeştik, birisi öldü yedi kardeş kaldık.
Eski bayramları özlüyorum ama elden ne gelir. Bayramda gelen gidenim pek olmuyor. Eskiden beri ailemizde bir bayram geçiremedim. Bizim ailede ana baba sevgisi, kardeş sevgisi pek yaşanmadı. Sevgisiz büyüdüm. Anne babalar çocuklarına sevgilerini iyi vermeliler. Her şeyin temeli sevgidir.”
Basak'ta bulunan Koluaçıklardan Döndü Koluaçık, görme engelli yerel bir sanatçıydı. Döndü Koluaçık ile 90'lı yıllarda Malatya'da Melekbaba semtinde Şehit Yüzbaşı Hakkı Akyüz İlköğretim Okulunda görev yaptığım sıralarda tanışmıştım.
Görme engelliler yararına düzenlenen konserin sanatçısı kendisi de görme engelli olan Döndü Koluaçık ile konser öncesi bir süre konuşmuştum. Küçük yaşlarda bağlama çalmayı öğrenmiş, bağlamayı kendisine arkadaş edinmişti. Görme engellilerle ilgili derneklerde yer almış ve görme engelliler yararına sahneye çıkıyordu. Çeşitli illerde valilik oluru ile konserler veriyordu.
Döndü Koluaçık ile konuşmamda halk kültürü ve özellikle sanatçılarla ilgili derleme ve araştırma çalışmalarım olduğunu, kendisinin de yaşam öyküsünü derlemek istediğini söyledim. Ancak daha sonra görüşme olanağımız olmadı.
Süreçte basından 2012 yılından itibaren Ankara'da huzurevinde yaşadığını, Yaşı ilerledikten sonra artık eskisi gibi sanatsal etkinliklere katılmadığını, sanatını az da olsa huzurevinde arkadaşlarına sergilediğini öğrendim.
Basında yer alan Döndü Koluaçık ile ilgili yazılarından da söz edelim.
Hayata Sazı ve Sesiyle Tutundu
Tülay Canbolat, 26 Kasım 2015 tarihli Sabah gazetesinde kendisi ile yaptığı görüşmeyi ‘Hayata Sazı ve Sesiyle Tutundu’ başlığı altında yayınlamıştı.
Müziği ‘Karanlık dünyama ışık’ diye niteleyen Döndü Koluaçık, diğer yandan “Yeni sahnem huzurevi”, “Kör değilim gönül gözüm hep açık” diyordu.
“Görme engeliler okulunda eğitim aldı, sonra müzikle alakalı bir yerden memur oldum. Yıllarca resmi derneklerde ses sanatçılığı yaptım. Sadece sanata değil okumaya da çok meraklıyım kabartmalı olan tüm Türk klasiklerini okudum. Genelde halk türküleri söylerim ancak engelli insanlar kararmış dünyalarında bir moral, eğlence istiyor. Bu nedenle hareketli parçalar çalardım. Dernek organize eder okullara, organizasyonlara, pikniklere giderdim.”
Ben kör değilim gönül gözüm hep açık diyen döndü kolu açık huzurevindeki yaşamı ile ilgili olarak da şunları açıklanmış.
Huzurevinde Buruk Sevinç
İlk Sayfa sitesinde Osman Akdoğan tarafından huzurevinde kalanlarla yapılan söyleşilerde Döndü Koluaçık da görüşlerini açıklamış. “Sevgisiz büyüdüm” alt başlığı altında şunlar yer almış.
“Beş yıldır huzurevinde kalıyorum. Annem babam yok. Sekiz kardeştik, birisi öldü yedi kardeş kaldık.
Eski bayramları özlüyorum ama elden ne gelir. Bayramda gelen gidenim pek olmuyor. Eskiden beri ailemizde bir bayram geçiremedim. Bizim ailede ana baba sevgisi, kardeş sevgisi pek yaşanmadı. Sevgisiz büyüdüm. Anne babalar çocuklarına sevgilerini iyi vermeliler. Her şeyin temeli sevgidir.”
Döndü Koluaçık Aramızdan Ayrıldı
Yıllardır huzurevinde yaşayan döndü Döndü Koluaçık, 9 Nisan 2024 Salı günü aramızdan ayrıldı. Cenazesi 10 Nisan Ekim 1924 çarşamba günü, yani bayramın ilk günü Karşıyaka Mezarlığında toprağa verildi.
Hak rahmet eylesin.
Yorumlar
Yorum Gönder