Hekimhan’ı İçinde Yaşayanlarını Ayırmadan Kaydediyoruz

Hekimhan’ı İçinde Yaşayanlarını Ayırmadan Kaydediyoruz

Süleyman ÖZEROL

sozmezirme@gmail.com

Türkay Devran’ın Yazısı

Üçüncü yıla başlangıç yaptığımız bu sayıda geçen yılın baharına dönüş yapmak istiyorum.

27 Mayıs 2019 Pazartesi günü şöyle bir paylaşım yaptım.

“Hekimhan Dergisi 6. Sayı (Bahar 2019), Hekimhan Müzik Kültürü (Levent Çoban ile), Üşürüm Sensiz (Gazi Şahin), Köy Enstitüleri (Hüseyin Erol) tamamlandı, başka dosyalar ile devam...”

Bu paylaşımım üzerine Sayın Türkay Devran yorum yazmıştı.

Süleyman Beyciğim,

Bu dergiyi çıkarmakla kaç türlü bu topluma faydalı olduğunu düşündün mü? Ben birkaçını sıralayayım.
1. Geçmiş anıları ve Hekimhan’la ilgili unutulan bilgiler tazelendi.
2. Yeni kuşaklar bu bilgilerden ve tecrübelerden istifade etti.
3. Unutulan veya kaybolmakla silinip giden tarih, kültür, anı ne varsa kayıt altına alındı.
4. Geçmiş anılar tazelendi.
5. Merakı olanlara yazı, anı ne yazabiliyorsa yazma zevki ve teşvik etmeyi sağladı.
6. Bu tür yazıları, makaleleri yazanlarla, bunları okumaktan zevk duyanları birbirine yaklaştırdı.
7. Yayın hayatına atılmak isteyen, iyi bir eser bırakmak isteyen gençleri teşvik etti.
8. Geleceğe yazılı belgeler bırakılmasını sağladı.
Bu faydalar daha da uzatılabilir.
Başta sana, Sevgili Güngör Hocaya, emeği geçenlerin hepsine ne kadar teşekkür etsek azdır.
Hepinize selamlar…

Türkay Beye teşekkürler…

Belki amacımıza tamamen ulaşamadık ama fark yarattığımız, ses getirdiğimiz, iz bıraktığımız bir gerçek…

Daha geçenlerde Akmağara köyünden Köy Enstitülü merhum öğretmen Süleyman Çelebi’nin oğlu Ali Çelebi,

“Geçmişten bize yazılı bir şey bırakmadılar. Siz en azından geleceğe belge bırakıyorsunuz” diyerek görüşünü dile getirdi.

Zaman zaman derginin durumunu, konularını arkadaşlarla, okurlarla görüşürüz. Geçenlerde olduğu gibi daha önce de Alevilerin dergisi izleniminde olanlar olduğunu gündeme getirenler oldu. Ben de her kimler ise bana ulaşıp bizzat belirtmesini söyledim. Dedikodu türü davranışların hoş olmadığını da belirttim.

Alevi, Sünni ya da Türk, Kürt, Ermeni diye içinde yaşayanları ayırmadan Hekimhan’ı kaydediyoruz.

Kaleminiz tutuyorsa yazarsınız, yayınlarız.

Her şeyin altında ayrımcılık arayan ve her şeye ayırımcı gözlüğü ile bakanların, dil, din, ırk gibi etiketlerle uğraşanların zaten kültürden uzak oldukları bir gerçektir.

Kültürel zenginlik ve renklilik bulunmaz değerlerdir. Bu değerleri geleceğe taşımaya çalışıyoruz.

Güngör Bebek’in Katkısı

2018 yılında ilk sayımızı ve 3 ve 4. sayımızı okur katkısı, 2019 yılında Balıkesir Edremit’te bir grup abonemizin ödentisi ve diğer katkılar ile 8. sayımızı çıkardık. Diğer sayıların çıkarılmasında en büyük maddi desteği Güngör Bebek arkadaşımız verdi. Dergiyi özellikle Hekimhan merkez ile ilgili belgesel özellik taşıyan yazı ve söyleşileriyle destekledi, zenginleştirdi. Bununla birlikte dağıtımı gerçekleştirdi.

Kendisine teşekkür ediyor, çalışmalarının daha başarılı bir biçimde sürmesini diliyor; maddi ve manevi destek olanlara da teşekkür ediyorum.

Halil Kaynarca’nın Tanıtılması

Dergimize emek verenleri de kamuoyuna tanıtacağımızı belirtmiştik. Bu sayımızda Güngör Bebek arkadaşımız, Halil Kaynarca ile söyleşi gerçekleştirdi ve kapağımızı da ona ayırdık.

Uzun uzadıya Halil Kaynarca’yı anlatmayacağım, çünkü en azından birkaç sayfada okuyarak tanıyacaksınız.

Bütün bu çalışmalarımızda yaşadığımız manevi duyguyu tahmin edemezsiniz. Hz. Ali’ye ait olduğu öne sürülen bir söz var; “Öldükten sonra yaşamak isterseniz ölmez bir eser bırakınız…” Kime ait olduğundan çok önemli olduğunu benimseyerek paylaşıyorum.

Diğer yandan “Ata sanatı oğluna mirastır” derler ya; babamın sözünü de unutmuyorum.

Geçen yıl Ankara’ya dönüşte, anılarını ‘Babamın Yazdıkları’ adıyla kitap biçiminde düzenlediğimi, ileride bastıracağımı söylediğimde, gülümsemiş, “Desene ölmeyeceğim” demişti. Ne yazık ki Aralık ayının son haftasında rahatsız oldu ve 40 gün sonra 31 Ocak 2019 tarihinde kaybettik. Aradan bir yıl geçti ve ‘Babamın Yazdıkları’ kitabımı yayınladım.

Onun deyimi ile kırklı yıllardan bu yana anlatıları ile artık ölmeyecek…

Değerli okurlarımızın dergimiz ilgiyle okuyacaklarını umuyor, eli kalem tutanların yazmasını, Hekimhan’ı ölümsüz kılmasını bekliyoruz.

Saygılarımla…

HEKİMHAN Dergisi, Kış 2020 (9. Sayı), s. 2